Update Update vanuit Cape Town.

SCHATTJESS!

De tijd vliegt voorbij en ik ben al bijna over de helft. In mijn laatste verslag had ik het erover dat ik ziek was. Ik ben naar de dokter gegaan en kreeg te horen dat ik acute bronchitis had. Met antibiotica, probiotica, hoestdrank en pijnstillers ben ik naar huis gegaan. De rest van de week ben ik thuis gebleven om uit te rusten, behalve de vrijdag. Vrijdag ben ik naar hope clinic gegaan. Het was een interessante dag aangezien ik 23 kinderen onder narcose heb zien gaan. Dit gebeurd in ongeverfd 5/10 minuten tijd. Bij de helft van de kinderen wordt het gehele melkgebit getrokken bij de andere worden 5 of meer tanden en kiezen getrokken. De reden is cariës (gaatjes) door het extreme snoepen, niet poetsen en zoete flesvoeding. Om het aan te zien is zo zielig want je weet met je achterliggende kennis dat het een onnodige ingreep is die automatisch traumatisch is. Na een gesprek met de tandarts, assistent ben ik erachter gekomen dat bij sommige kinderen ook meerdere tanden en kiezen worden getrokken. Maar ssst niet zeggen dit is onze preventie maatregel aangezien we weten uit ervaring dat de kinderen anders opnieuw met rotte tandjes terug komen. De kinderen krijgen namelijk heel veel snoep voor alle onbedenkbare redenen. En veel van de kinderen gaan naar bed met een mieren zoette (Jordy haha) fles limonade of melk. In de avond ben ik lekker gaan eten bij Asoka en een kijkje gaan nemen op longstreet bij club 169 samen met Lisa.

De dag erna zaterdag ochtend aangezien ik iedereen er hier over hoor moest ik het gewoon met eigen ogen zien. De old biscuit Mill super leuk en gezellige dag gehad en me ogen uitgekeken. In de tijd dat ik weg was is me naamgenootje Kimberly uit Californië aangekomen. Ze blijft hier een week om een handje te helpen in imizamo Yethu. Na gezellig wat gepraat te hebben ben ik lekker gaan slapen.

Zondag ben ik door Kevin en Karen uitgenodigd om bij hun te komen braaien. Het is echt not done om een braai te weigeren, dus wat doe je dan braaaien! Uiteindelijk heb ik al wel een stukje vlees geproefd omdat ik het niet laten kon. Toch niet echt in mijn straatje dus ik heb het bij heerlijk gebraaide groente gehouden. Daarnaast heb ik die dag Nandipha ontmoet een meisje uit imizamo Yethu die de andere Kimberly mee op sleep touw neemt. Door haar verhalen aan te horen besef ik wel dat ik het echt goed heb. Klagen zou voor mij echt bij het verleden moeten behoren. Ik moet blij zijn met stromend warm en koud water, elektriciteit, gas alles wat voor mij zo van zelf sprekend is geworden. In imizamo Yethu is dit nog ver weg van realiteit om een impressie te geven http://www.docentenvoorafrika.nl/praktisch/township.html hier zie je Nandipha in een filmpje toen ze 16 was tijdens de World Cup hier in Cape Town.

Nandipha is nu 22 jaar oud en ze doet heel veel voor haar community. Ik heb nog een kleine documentaire van haar waarin ze meer verteld over haar leven. Op dit moment ga ik iets terug doen voor haar. Zei heeft een project opgestart met nog iemand Sistahood houtbay om meiden die mishandeld, verkracht, zwanger zijn te helpen. Deze meiden hebben uiteindelijk weinig kunnen bereiken door hun leef/woonomstandigheden. Ik heb aangeboden om mijn kennis te delen door voorlichting en instructie te geven. Daarnaast hebben we besloten een uitstapje met en voor de meiden te regelen. Meer hierover zal volgen in komende blogs.

Het was een inspirerende dag en ik ben naar vrijdag toe aan het werken. Een duidelijke goede instructie en voorlichting in elkaar zetten zodat de meiden hun geleerde kennis kunnen overgeven.

De dag erna was weer heel anders een dag met een orangje tintje want het was namelijk KINGSDAY. Dat hebben jullie natuurlijk allemaal uitgebreid gevierd en ik natuurlijk ook maar dan hier in Capetown. Lisa en ik zijn samen naar Houtbay gegaan naar het oranjefeest. Na heel het strand afgezocht te hebben flink saggerijnig te zijn geworden hebben we het feest gevonden. Hier in Cape town wordt natuurlijk geen kingsday gevierd maar de mensen hebben hier hun eigen vrije dag. De reden hierachter is dat er hier freedom day gevierd wordt. Wat ik geweldig vond aan het feest is dat ik een lekker potje Nederlandse pindakaas op de kop heb kunnen tikken HAHA.

Dinsdag ben ik gewoon weer begonnen met stage lopen en ben ik naar de Groote schuur gegaan. Iedere keer dat ik hier ben maak ik interessante dingen mee, alleen deel ik ze graag met iedereen in geuren en kleuren als ik terug ben in Nederland.
Aangezien mijn blog anders zo uitgebreid wordt en misschien zelfs saai om te lezen.

Woensdag/ vandaag ben ik naar red cross kinderziekenhuis gegaan. In het begin dacht ik echt gaan we weer de schreeuwende kinderen tegen over elkaar. Maar gelukkig viel het vandaag mee. Wat me opviel is dat alleen alle kinderen die vandaag door de mondhygiënist behandeld werden gewoon niet gepoetst hadden. De ontsteking zo dik en ernstig dat het bloed er bijna uitspoot door er alleen naar te kijken OEEH! Daarnaast heb ik vandaag voor het eerst in mijn carrière een baby van 28 dagen oud met twee ondermelktandje gezien. Uit de boeken weet ik dat dit mogelijk is maar het daadwerkelijk tegen gekomen was ik het nog niet. De tandarts stond op dit moment zelf voor een raadsel. Wat moest ze doen de elementjes verwijderen aangezien de tong van de baby een grote zweer was door het aanraken van de tandjes tijdens de borst voeding. Uiteindelijk heeft ze opgezocht hoeveel anesthesie ze mocht geven en heeft ze verdoofd. Wat er dan door mijn hoofd heen spookt is hoe weet je of het verdoofd is?? Een baby praat niet huilt alleen en dat deed het dus ook en hard. Na een tijdje wachten zijn de tandjes verwijderd en mocht de baby op een gaasje dichtbijten. Het reflex van het kleintje was sabbelen omdat ze dacht dat ze lekkere borstvoeding kreeg. Ik vond het allemaal maar zielig om te aanschouwen. Terwijl de tandarts het beste heeft gedaan voor het kleine baby meisje.

Voor nu heb ik mijn verhaal wel weer even gedeeld met jullie en ga ik mijn ogen dicht doen aangezien ik erg moe ben.

Dikke knuffel!
Kimberly.